Detailed Notes on خواص عسل
Detailed Notes on خواص عسل
Blog Article
ابوعلی سینا دانشمند بزرگ ایرانی ۱۰۰۰ سال پیش در کتاب قانون خود نسخه‌های زیادی بر پایه عسل و موم آن تجویز کرده‌است.[نیازمند منبع]
مصریان باستان، آشوری ها، چینی‌ها، یونانیان و رومی ها از عسل برای التیام زخم ها و درمان بیماری های روده استفاده می کردند. از چند دهه قبل تا کنون، عسل تحت بررسی های آزمایشگاهی و بالینی توسط گروه های پژوهشی مختلف قرار گرفت. چشمگیرترین کشف درباره عسل، خاصیت ضدباکتری عسل بود که در تحقیقات متعدد به آن اشاره شده است. عسل طبیعی، در مقابل بسیاری از ارگانیزم ها نظیر سالمونلا، شینگلا، اشریشیا کولی، هلیکوباکتر پیلوری و غیره، خاصیت ضدباکتریایی از خود به نمایش می گذارد.
عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی مانند فنولیک ها و فلاوونوئیدها است که از آسیب های اکسیدی بدن محافظت می کنند.
فواید مصرف آجیل در دوران بارداری؛ میزان، روش و بهترین زمان مصرف
اگر قصد خرید عسل طبیعی و حرارت ندیده برای مصارف دارویی را دارید می‌توانید از طریق لینک زیر محصولات روستایی را مشاهده کنید
از آنجایی که عسل خام دارای اسپور‌هایی است که می‌تواند باعث مسمومیت کودکان زیر یکسال شود. این نگرانی برای خانم‌های باردار وجود دارد که مصرف عسل در بارداری مضر است؟
خواص عسل به مدت قرن ها، جایگاه ویژه ای در طب سنتی داشته است. هر چند، به دلیل عدم پشتیبانی علمی، کاربرد محدودی در طب نوین دارد.
به طور کلی عسل تازه بیشترین میزان آنزیم و مواد موثره‌ی را دارد و هر چه زمان بگذرد میزان خواص عسل کاهش پیدا می‌کند.
از مهم ترین فاکتورها برای اطمینان از کیفیت عسل، خرید از مارک ها و تولیدکنندگان معتبر و شناخته شده است.
صفحه‌های دارای تابع تجزیه‌گر آرایش‌عدد با آرگومان غیرعددی
حتی عسل‌های طبیعی با توجه به اینکه در چه مکانی تولید شده باشند یا برای تولید get more info آن‌ها زنبور از چه گل‌ها و گیاهانی تغذیه کرده باشد، ممکن است غلظت، عطر و طعم و رنگ متفاوتی داشته باشند.
یکی دیگر از خواص عسل طبیعی، کمک به بهبود مشکلات کبدی است که در اکثر جوامع به خاطر رژیم غذایی نامناسب شایع است.
عسل، یکی از قوی‌ترین مهارکننده‌ها بر ضد التهابات گوارشی و زخم‌های معده‌ای است که توسط باکتری به وجود آمده اند.
در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]